بررسی کارکرد شهرهای کوچک در نظام شهری و توسعه منطقه ای (استان لرستان)

امروزه شهر¬های بزرگ نواحی متروپلیتن در کشور¬های در حال توسعه به شدت در حال رشد هستند. این نواحی تمامی امکانات، خدمات و سرمایه¬های کشور را در خود بلعیده، ولی با این وجود با انواع مشکلات و معضلات شهری از جمله: کمبود مسکن، بالا رفتن میزان بیکاری، مسأله حاشیه نشینی، نارسایی در عرضه سایر خدمات شهری، همچنین تخریب محیط زیست دست و پنجه نرم می¬کنند. از طرف دیگر سایر نقاط در این کشور¬ها اعم از شهر¬های میانی، شهر¬های کوچک و نقاط روستایی از توسعه عقب مانده¬اند و دچار رکود و توقف در سیر پیشرفت خود شده¬اند. از آن جا که راهکار¬های اقتصادی قادر به رفع این مشکلات نبوده، عده¬ای از محققان و تحلیل گران مسائل شهری، توجه خود را به توسعه شهر¬های کوچک به عنوان یک راه¬حل اساسی برای مقابله با عدم تعادل و توازن ناشی از رشد نخست شهر¬ها معطوف کرده¬اند تا بدین وسیله بتواند رشد و توسعه را به سایر مناطق کشور تزریق نمایند. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکرد شهر¬های کوچک در نظام شهری و توسعه منطقه¬ای(استان لرستان) تدوین شده است. ماهیت این پژوهش نظری- کاربردی و روش تحقیق پیش رو توصیفی- تحلیلی است. به منظور جمع¬آوری داده¬ها و اطلاعات از روش¬های کتابخانه¬ای و آمار¬نامه¬ها و ... استفاده شده است. در ادامه نیز با استفاده از مدل¬های ضریب کشش پذیری، تاپسیس، ضریب مکانی و نرم¬افزار excel داده¬ها و اطلاعات، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که بر اساس مدل ضریب کشش پذیری شهر-های کوچک به لحاظ جمعیتی تأثیر مثبتی در نظام شهری استان لرستان داشته¬اند. بر اساس مدل تاپسیس شهر¬های کوچک به لحاظ اقتصادی تأثیر مثبتی در نظام شهری استان لرستان نداشته¬اند. بر اساس مدل ضریب مکانی به لحاظ کارکرد اقتصادی نقش غالب شهر¬های کوچک استان لرستان صنعتی و خدماتی نبوده است بلکه کشاورزی می¬باشد.